نیازمند چیزی بودم که باورش کنم

نگاهت بر من افتاد و باور کردم

خواهان کسی بودم تا باورش کنم

خود و رویاهایت را با من تقسیم کردی و باورت کردم

اما…

آنچه را که به راستی به آن نیازمند بودم

باور کردن خود بود

مرا به دنیای درونت بردی و با اکسیر عشق یاریم کردی

و به برکت توست

که امروز زنده ام ٬ لمس می کنم و باور دارم

کسی ٬ چیزی یا خود را

آری تنها به خاطر وجود توست